- qır vermək
- kırıtmak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
qır vermək
Look at other dictionaries:
qır — 1. is. 1. Neft qalıqlarından hazırlanan, damlara, səkilərə və s. yə salınan qara rəngli qatı maddə. Qır salmaq. Qır tiyanı. – Hava . . qır qoxusu ilə dolub daha da ağırlaşırdı. Ə. Ə.. 2. Qəlyanın, müştükün içində və s. tüstü çıxan yerdə əmələ… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həqir — sif. və zərf <ər.> 1. Qədir qiyməti, hörməti, etibarı olmayan; alçaq. Həqir baxma mənə qilü qal bilməz isəm; Ki əhlihal arasında bəlayəm, ey bülbül! Qövsi. Molla Cəfərqulu arvadlara həqir bir nəzərlə baxan kişilərdən idi. N. N.. 2. klas.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırvağ — (Cəlilabad, Yardımlı) yeyin, sürətlə. – Məni məcvur eley ki, qırvağ yereyim (Cəlilabad) Qır vermək (Yevlax, Gəncə, Şamaxı) – naz etmək. – Sən qır vermə (Yevlax); – Nə deyirəm qulağ as, qır vermə (Şamaxı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yol — is. 1. Gediş gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu. Şose yolu. – <Yusif şah> əmr elədi ki, hər yerdə yollar təmir olunsun və lazım məqamlarda və mənzillərdə körpülər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qulaq — is. 1. İnsan və heyvanlarda eşitmə orqanı. Qulağı ağrımaq. Qulaq həkimi. – Nəvəsi onun . . burnundan, qulağından yapışır, boğazının altını qıdıqlayır. M. Rz.. 2. Qulaqları örtmək üçün papağın yanlarından sallanan hissəsi. Papağın qulaqlarını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hər — əvəz 1. Bir toplunun ayrıca götürülən fərdi, onu təşkil edən şeylərdən hər biri. Hər adam. Hər ailə. Hər adambaşına. Hər bir – bax hər. Hər bir adam. Hər bir şey. Hər bir təsadüfdə. Hər bir çətinlik qarşısında. – Əli yüz sirr oxuyur; Hər bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əritmək — f. 1. Hərarət təsiri ilə bərk, yaxud donmuş halda olan şeyi maye halına salmaq. Yağ əritmək. Qır əritmək. Mumu əritmək. Qurğuşunu əritmək. Buzu əritmək. – <Xoca Əziz> ocağı asıb qır saqqızı tökdü tiyana, əridib elədi mum kimi. «Koroğlu».… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cövr — is. <ər.> Cəfa, zülm, əziyyət; incitmə, üzüntü. Fəqirə aid olan föhşü, cövrü, zülmü, cəfanı; Böyükdə, zorbada, bəylərdə, xanda görməli imiş. M. Ə. S.. Nola qəlbim, anam kimi ananın; Hər cövrünə, hər nazına dayana. B. V.. Cövr eləmək (etmək) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
and — is. Bir şey haqqında verilən təntənəli vəd, söz. // Sədaqətə riayət etmək haqqında rəsmi və təntənəli vəd. Əsgəri and. – Andına inanıram, xoruzun da quyruğu görünür. (Ata. sözü). Bu and ilə xəbər verir bizə cəbhədən; Bizim zəfər toplarının o… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döş — is. 1. Bədənin, boyundan qarına qədər olan ön hissəsi; köks, sinə. Döş qəfəsi. Döş əzələləri. – . . Ciyər sinənin içində olur ki, qutu kimi şeydir. Onun qabaq tərəfi döş sümüyü və qabırğalardır. H. Z.. Ayna islaq başını Ayazın döşünə qoydu. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
